شعری از خیام در بیان روزگار

 

یک چند به کودکی به استاد شدیم

یک چند ز استادی خود شاد شدیم

پایان سخن شنو کخ ما را چه رسید

از خاک در آمدیم  و بر باد شدیم.

                                                                                            خیام

نظرات 3 + ارسال نظر
مهدی دوشنبه 24 دی‌ماه سال 1386 ساعت 10:34 ب.ظ http://www.easyspeak.blogsky.com

سلام امیدوارم همیشه موفق باشی خوشحال می شم تو وبلاگم ببینمت

سهیل سه‌شنبه 25 دی‌ماه سال 1386 ساعت 03:00 ق.ظ http://ghaasedak.blogfa.com/

این قافله ی عمر عجب می گذرد
دریاب دمی که با طرب می گذرد
ساقی غم فردای حریفان چه خوری
پیش آر پیاله را که شب می گذرد

سعید چهارشنبه 26 دی‌ماه سال 1386 ساعت 11:59 ق.ظ http://www.tanhatarazto.persianblog.ir

سلام[گل]
سلامی به گرمی همه شوفاژ خونه ها توی این فسل سرد.لبخند]
وسکوتی به سرمای 32_ شهر خودم شهرکرد.[خونسرد]
مطالب جالبی نوشتی/ [چشمک] یا تبادل لینک موافقم[قلب] به کلبه خرابه ام سری بزن[بوسه]

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد