نالم از دست تو ای ناله که تاثیر نکردی گرچه او کرد دل از سنگ تو تقصیر نکردی
شرمسار توام ای دیده از این گریه خونین که شدی کور و تماشای رخش سیر نکردی
ای اجل گر سر آن زلف درازم به کف افتد وعده هم گر به قیامت بنهی دیر نکردی
وای از دست تو ای شیوه ی عاشق کش جانان که تو فرمان قضا بودی و تغییر نکردی
مشکل از گیر تو جان در برم ای ناصح عاقل که تو در حلقه ی زنجیر جنون گیر نکردی
عشق هم دست به تقدیر شد و کار مرا ساخت برو ای عقل که کاری تو به تدبیر نکردی
خوش تر از نقش نگارین من ای کلک تصور الحق انصاف توان داد که تصویر نکردی
چه غروری است در این سلطنت ای یوسف مصری که دگر پرسش حال پدر پیر نکردی
شهریارا تو به شمشیر قلم در همه آفاق به خدا ملک دلی نیست که تسخیر نکردی
محمد حسین بهجت تبریزی